zur Startseite von www.othmar.at

Polskie zwyczaje wielkanocne - Polnische Ostertraditionen

 

Polska Wspólnota w Parafii St. Othmar - Polnische Gemeinde in der Pfarre St. Othmar 

Święta Wielkanocne są dla chrześcijan jednym z najważniejszych Świąt upamiętniające fundamenty naszej wiary  czyli śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Poprzedzone są one 40 dniowym okresem postu, w którym  wierni przygotowują sie duchowo na  ponowne przeżycie tej najważniejsyej tajemnicy wiary.

Für die Christen ist Ostern eines der wichtigsten Feste, die an das Fundament unseres Glaubens - also an Tod und Auferstehung Christi - erinnern. Die vorausgehende 40tägige Fastenzeit dient der geistlichen Vorbereitung der Gläubigen auf das wiederholte Erleben des wichtigsten Glaubensgeheimnisses. 

Święta Wielkanocne w Polsce mają bogatą tradycje i towarzyszy im wiele obrzedów. Ze względu na ich liczność i różnorodność wymienię tutaj najbardziej znane. Ostern hat in Polen reichliche Tradition und wird von zahlreichen Bräuchen begleitet. Hier werden nur die bekanntesten Ostertraditionen und Bräuche erwähnt.

Palmy Wielkanocne  
W niedzielę palmową święcono samodzielnie zrobione palmy. W niektórych regionach budowane są palmy wysokości kilku metrów. Święcona palma zapewnić miała szczęście w domu i chronić go przed ogniem.

Osterpalmen
Am Palmsonntag werden in der Kirche selbst gemachte Osterpalmen gesegnet. In manchen Gebieten sind die Palmen mehrere Meter hoch gebaut.
Gesegnete Osterpalmen sollten das Haus vor Feuer schützen und Glück für das kommende Jahr bringen.

Palmy Wielkanocne - OsterpalmenPalmy Wielkanocne - OsterpalmenPalmy Wielkanocne - OsterpalmenTopienie Judasza - Ertränken des Judas

Topienie Judasza
W Wielką Środę młodzież wiejskiej ciągneła po całej wsi wypchaną słomą kukłę, mającą przedstawiać Judasza. Po wywleczeniu kukły poza obręb wsi wrzucano ją do wody aby zatonęła. Zwyczaj ten  symbolizował ukaranie Judasza.

Ertränken des Judas
Am Karmittwoch schleppen die Jugendlichen eine Strohpuppe durch das Dorf, die den Judas symbolisiert. Danach wird die Puppe zu einem nahe gelegenen Teich oder Fluss getragen und anschließend im Wasser ertränkt. Dies sollte Symbol einer Bestrafung des Judas sein.

Święcenie pokarmów
W Wielką Sobotę Zanoszone są w koszach kawałki Świątecznych pokarmów do kościoła celem ich poświęcenia. Tradycyjnie nie może tam zabraknąć „Baranka Wielkanocnego” (pieczonego lub z cukru),
chleba, gotowanych jajek, kiełbasy lub szynki, chrzanu, soli, pieprzu czy masła

Segnung der Speisen
Am Karsamstag werden Körbe mit Musterstücken der Osternnahrungsmittel zur Kirche getragen, und dort gesegnet. Traditionsgemäß typischer Inhalt ist: Osterlamm (gebacken oder aus Zucker), Brot, gekochte Eier, Wurst bzw. Schinken, Kren, Salz, Pfeffer, Butter.

Swiecenie pokarmów - Segnen von NahrungsmittelSwiecenie pokarmów - Segnen von Nahrungsmittel

Pisanki Wielkanocne
Tradycja ozdabiania jaj wielkanocnych w Polsce jest powszechna. Dawniej zwyczaj ten był zarazerwowany wyłącznie dla kobiet. Z biegiem lat ukształtowało sie wiele technik zdobienia. Różne regiony stworzyły charakterystyczne dla siebie motywy zdobnicze, do najczęściej spotykanych należą motywy kwiatowe, figury geometryczne czy wielkanocne (Baranek, krzyż, gałązki wierzby)

Verzieren der Ostereier
Das Verzieren der Ostereier war in Polen immer sehr populär, obwohl es damals ausschließlich für Frauen reserviert war. Mit der Zeit wurden mehrere Verziertechniken entwickelt. Verschiedene Regionen haben eigene Motive für sich selbst entwickelt. Meist werden Blumen, geometrische Muster bzw. typische Ostermotive (das Lamm, das Kreuz, die Zweige der Palmkätzchen) verwendet.

Pisanki Wielkanocne - Verzieren der OstereierPisanki Wielkanocne - Verzieren der OstereierPisanki Wielkanocne - Verzieren der Ostereier

Śniadanie Wielkanocne
Uroczyste śniadanie wielkanocne odbywało się po mszy rezurekcyjnej i poprzedzone było ceremonią dzielenia się poświęconym jajkiem oraz złożeniem sobie życzeń świątecznych. Dzielenie się jajkiem przypomina przełamywanie opłatka na początku wieczerzy wigilijnej i wyraża przyjaźń, miłość i życzliwość uczestników wielkanocnej biesiady.
Na na stole królują półmiski z szynką,  kiełbasą, pieczonym mięsem, pasztetami, gotowanymi jajami, różnymi sałatami. Po nich następują świąteczne ciasta takie jak babki wielkanocne, mazurki czy serniki. W niektórych rodzinach śniadanie rozpoczyna sie barszczem białym lub żurkiem z jajkiem lub wędliną.
Osterfrühstück
Nach der Ostermesse gibt es ein feierliches Osterfrühstück. Vor dem Essen brechen Mitglieder der Familie Keile der gesegneten Ostereier und tauschen beste Wünsche auf beinahe gleiche Art und Weise aus, wie bei den gesegneten Oblaten am Heiligen Abend. Dieser Brauch drückt Freundschaft, Liebe und Freundlichkeit unter den Teilnehmern des festlichen Essens aus.
Am Tisch befinden sich kalte Platten mit Schinken, Wurst, Bratenfleisch, Pasteten, gekochte Eier, verschiedene Salate, gefolgt von Feiertagskuchen wie "babka", "mazurek" und "sernik" - Topfenkuchen . In einigen Familien beginnt das Frühstück mit einer scharfen, weißlichen Suppe, die Eier und Wurst enthält, "bialy barszcz", in Ostpolen oder anderswo "zurek" genannt.

Sniadanie Wielkanocne - OsterfrühstückSniadanie Wielkanocne - OsterfrühstückSniadanie Wielkanocne - Osterfrühstück

Śmigus-dyngus albo lany poniedziałek
Zwyczaj związany z drugim dniem Wielkanocy. Do
XV wieku dyngus i śmigus były dwoma odrębnymi zwyczajami. Dyngus (dyngusowanie) oznaczał wymuszanie datków, najczęściej w postaci jajek, pod groźbą kąpieli. Śmigus to uderzanie, smaganie rózgą, gałązką lub palmą. Później zwyczaje te połączyły się w jeden zwany Śmigusem-Dyngusem.
Smigus-dyngus oder "nasser Montag"
Dieser Brauch ist mit dem Ostermontag verbunden. Bis ins XV. Jahrhundert gab es zwei einzelne Bräuche. "Dyngus" bedeutete eine Forderung der Gaben (vor allem Eier) wobei man mit einer nassen Überraschung bedroht wurde. "Smigus" wurde das Aufschlagen mittels Rute oder Weidenzweig genannt. Später wurden beide Bräuche in einen verschmolzen.
Dziś w polskiej tradycji tego dnia polewa się dla żartów wodą inne osoby, nawet nieznajome. Polewanie wodą nawiązuje do dawnych praktyk pogańskich, łączących się z symbolicznym budzeniem się przyrody do życia i co rok odnawialnej zdolności ziemi do rodzenia. Heutzutage übergießt man an diesem Tag andere, zum Teil auch fremde Personen zum Spaß mit Wasser. Wassergießen hat seine Quellen in uralten Traditionen mit dem symbolischen Erwachen der Natur und der alljährlicher Erneuerung der Fruchtbarkeit der Erde.

Smigus-dyngus oder "nasser Montag"Smigus-dyngus oder "nasser Montag"Smigus-dyngus oder "nasser Montag"

   

powrót do góry - nach oben

Polska Wspólnota w Parafii St. Othmar - Polnische Gemeinde in der Pfarre St. Othmar 

Władysław Wichrowski mgr inż.
w.wichrowski@kabsi.at


aktualisiert am 2022-04-30
 
Mitteilungen bitte an webmaster@moedling.or.at